به گزارش هفت چشمه به نقل از شبکه اطلاع رساني راه دانا؛ اين روزها در حالي خبر اقدام خرابکارانه رژيم صهيونيستي در سايت هسته اي نطنز و اعمال تحريم هاي جديد عليه ايران در دولت تازه کار آمريکا آن هم درست در زماني که ديپلمات ها در قامت مذاکره کننده در وين در حال چانه زني هستند، موجب عصبانيت ملت ايران از سياست هاي پرتناقض غربي شده است که مي توان گفت فصل تازه اي از نحوه مواجهه ايران با طرف هاي اروپايي و آمريکايي آغاز شده است.

پس از آنکه مجلس قانون اقدام راهبردي براي لغو تحريم هاي را به تصويب رساند؛ اگرچه مقامات غربي و آمريکايي در بيرون از مرزها و برخي جريانات در داخل کشور تلاش کردند تا اين مصوبه را تضعيف کرده و يا مانع اجراي آن شوند اما سردرگمي و دستپاچگي طرف هاي برجامي از اين اقدام مجلس نشان داد که جمهوري اسلامي ايران هدف را به خوبي نشانه گيري کرده است.

مصوبه مجلس قانوني بود که به ايران اين فرصت را داد تا اقدامات متقابل خود را در چارچوب قانون و پروتکل هاي بين المللي انجام دهد؛ ايران زماني داوطلبانه به عضويت پروتکل الحاقي در آمده بود تا حسن نيت خود را نسبت به انجام فعاليت هاي صلح آميز هسته اي نشان دهد در حالي که در مقابل طرف هاي اروپايي و آمريکايي نه تنها براي نشان دادن حسن نيت خود به ملت ايران در چارچوب مذاکرات به تعهدات خود براي لغو تحريم ها عمل نکردند بلکه هر بار به بهانه هاي مختلف تحريم هايي جديدي دست و پا کردند تا بندهاي بيشتري به پاي ملت ايران بسته باشند و دست آخر هم از توافق برجام يک طرفه خارج شوند.

شب گذشته اما خبري مبني بر آغاز غني سازي 60 درصد از سوي جمهوري اسلامي ايران از رسانه هاي داخلي و خارجي مخابره شد، اقدامي که بدون اتلاف وقت و در چارچوب پروتکل هاي بين المللي انجام شد تا مانع از دادن فرصت هاي بيشتر به طرف هاي برجامي و معطل نگه داشتن کشور به اميد گشوده شدن روزنه اي جديد از سوي اروپا و آمريکا  باشد.

آغاز فصل تازه نقش آفريني ايران در عرصه ديپلماسي

اين اقدام که مي توان آن را در اين دوره از مذاکرات فصل تازه اي از نقش آفريني جمهوري اسلامي ايران در عرصه ديپلماسي دانست اما مسير آزموده شده اي است که پيش از اين نيز به کار گرفته شده بود و حاصل آن عقب نشيني غرب از مواضع زياده خواهانه بوده است.

اسفند سال 83 بعد از 3 سال مذاکرات نفس گير و معطل ماندن کشور پشت در هاي بسته مذاکرات نهايتا با موافقت رهبري تعليق اصفهان برداشته شد. جمهوري اسلامي ايران به آژانس بين المللي انرژي اتمي اعلام کرد که مذاکرات نتيجه نداده و پيشنهادات هم فايده اي نداشته است. 

يک ماه بعد يعني در فروردين سال 84 در حالي که کشور در اواخر دولت اصلاحات و در آستانه انتخابات دور نهم به سر مي برد  با وجود آنکه توافقنامه‌هايي در پاريس و بروکسل بين طرف ايراني و اروپايي امضا شده بود اما دولت‌هاي اروپايي جديت زيادي براي اجراي تعهداتي که بر عهده داشتند، نشان ندادند و به دنبال تلف کردن وقت براي معلوم شدن تکليف انتخابات رياست جمهوري سال 84 بودند.

دو ماه بعد يعني در خرداد 84 خبري مبني بر اينکه UF4 در مرکز فراوري اورانيوم اصفهان توليد شده است در رسانه هاي منتشر شد؛ پيش روي سريع جمهوري اسلامي ايران در صنعت هسته اي عاملي براي عقب نشني غرب شد.

در جريان فعاليت دانشمندان هسته اي کشورمان اسفند سال 2003 بود که البرادعي مدير وقت آژانس بين المللي انرژي اتمي براي بازديد از تاسيسات نطنز به ايران سفر کرد وي بعد از بازديد از سانتريفيوژهاي ساخته شده در نطنز به تهران رفت و در ديدار محمد خاتمي رئيس جمهور وقت ايران گفت: «آنچيزي که ما در نطنز ديديم، شما به مرحله‌اي از دانش رسيده‌ايد که بيش از 7 يا 8 کشور دنيا ندارند.»

واکنش به دستاوردهاي هسته اي ايران بعد از رفع تعليق در اصفهان البته به اينجا ختم نشد و آرام آرام غرب را وادار به عقب نشيني از مواضع خود در زمينه فعاليت صلح آميز هسته اي ايران کرد. به طوري که خاوير سولانه نماينده اصلي اتحاديه اروپا و مسئول مذاکرات با ايران در گروه ۵+۱ در جلسه اي به علي لاريجاني گفته بود: شما الان قدرت اول منطقه هستيد. حالا که ما در بحث هسته‌اي با شما به تفاهم نرسيديم، آيا مي‌شود در رابطه با مسائل منطقه که اروپا علاقمند است با شما حرف بزنم؟»

اين عقب نشيني غرب البته حاصل اقدام سريع ايران در رفع تعليق تاسيسات هسته اي کشور بود به طوري که منوچهر متکي وزير خارجه وقت ايران در يکي از جلسات هيئت وزيران عنوان کرده بود که ادبيات دنيا بعد از راه اندازي تاسيسات نطنز با ما تغيير کرد. 

روند عقب نشيني بايد متوقف و تبديل به روند پيشروي شود

دو سال بعد مقام معظم رهبري در ديدار با دانشجويان دانشگاه‌هاي يزد درباره جلوگيري اين اقدام سريع جمهوري اسلامي ايران که بعد از عقب نشيني هاي مکرر دولت هشتم در جريان مذاکرات صورت گرفت فرمودند: «در مسئله هسته‌اي، آمريکايي‌ها تا همين چند ماه پيش اصرار، اصرار که بايد ايران به‌کلي همه فعاليت‌هاي هسته‌اي را کنار بگذارد؛ يعني، مثل آن کاري که با ليبي کردند؛ ته‌اش را جارو کند، تقديم کند به آن‌ها؛ به‌کلي اعلام انصراف کند. اخيراً وضع به‌جايي رسيده که گفتند ايران در همين حدّي که هست، توقّف کند. ببينيد فاصله اين‌ها خيلي زياد است. يک روزي حاضر نبودند پنج سانتريفيوژ را تحمّل کنند. مسئولين مذاکره با اروپا حاضرشده بودند 20 تا سانتريفيوژ را نگه‌دارند، آن‌ها گفته بودند، نمي‌شود؛ گفته بودند لااقل پنج‌تا، گفته بودند نمي‌شود. اگر مي‌گفتند يکي، بازهم مي‌گفتند نمي‌شود! امروز 3000 تا «سانتريفيوژ» دارد کار مي‌کند، مبالغ زيادي هم آماده کار گذاشتن است. مي‌گويند در همين حدّ متوقف شويد. اين هم يکي از ناکامي‌هاي آمريکاست. اين فرايند عقب‌نشيني البتّه براي ما يک فايده‌اي هم داشت: اينکه خودمان هم وعده‌ها و حرف‌هاي رقباي غربي و اروپايي را تجربه کرديم و هم افکار عمومي دنيا تجربه کرد. لکن عقب‌نشيني بود ديگر ... من همان وقت در جلسه مسئولين گفتم اگر چنانچه بخواهند به اين روند مطالبه پي‌درپي ادامه بدهند، من خودم وارد ميدان مي‌شوم. همين کار را هم کردم. بنده گفتم که اين روند عقب‌نشيني بايد متوقف و تبديل شود به روند پيشروي و اولين قدمش هم بايد در آن دولتي انجام بگيرد که اين عقب‌نشيني در آن دولت انجام گرفت و همين کار هم شد.

مسيري که حاصلش عقب نشيني غرب از ياده خواهي خواهد بود

شايد اگر ايستادگي رهبر انقلاب در سال 84 و تاکيد بر توقف عقب نشيني ها و عقب گردها نبود امروز شاهد پيشرفت هاي هسته اي جمهوري اسلامي ايران نبوديم؛ بدون شک مذاکره کنندگان نمايندگان ملت و نظام جمهوري اسلامي ايران هستند که امروز پنجه در پنجه غرب در حال مبارزه در خط مقدم ديپلماسي هستند اما با اقدام سريع و بدون وقفه در غني سازي 60 درصد که بدون شک باز هم با حمايت هاي رهبر انقلاب در حال انجام است؛ دست بازتري براي امتيازگيري از غرب زياده خواه خواهند داشت؛ مسيري که پيش از اين آزموده شده و حاصلش عقب نشيني غرب از مواضع خود نسبت به ملت ايران بوده است.

بدون شک يک بار ديگر ملت ايران اين تجريه را خواهند داشت که پيشروي مذاکرات در دولتي انجام خواهد شد که در زمان آن دولت عقب نشيني ها صورت گرفته است.

انتهاي پيام/ک